Ası Ve Igne Yapmak
Ası ve ıgne yapmak
Aşı, bazı mikrop ve hastalıklara
karşı bağışıklık kazanmak, iğne
ise genellikle hastalandıktan sonra tedavi olmak ve vücûda direnç
kazandırmak amacıyla yapılan bir koruyucu tedavi usulüdür.
Diğer konularda olduğu gibi hastalık konusunda da daha
önceden tedbir alınması ve koruyucu hekimlik kurallarına
uyulması, hastalık gelmişse tedavi olunması İslam'da
asıldır.
Ayette "Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye
atmayınız" (el-Bakara, 2/195) buyurulur. Allah Resulü de
şöyle buyurmuştur: "Ey Allah'ın kulları, tedavi
olun; çünkü Allah, yarattığı bir hastalık için
mutlaka bir şifa veya deva yaratmıştır. Ancak bir dert
müstesna. O da yaşlanmadır" (Tirmizî, Tıb, 2; Ebû
Davûd, Tıb, 1; İbn Mace, Tıb, 1; Ahmed b. Hanbel, III,
s. 156)
İslam'da hastaya, namaz, oruç vb. ibadetlerde
bazı kolaylıklar getirilmiştir. Namazı oturduğu
yerde veya yatarak kılma; Ramazan'da oruç tutmayarak daha sonra kaza
etme gibi. (Bakara, 2/184-185) Ancak hasta olan kişi oruca
dayanabilecek durumda ise, oruç da tutabilir. Bu durumda, günlük olarak
belirli saatlerde alması gereken ilaçları varsa durum ne olur?
Ağız, burun, ön ve arka gibi normal yollardan oruçlu iken alınacak,
yiyecek, içecek, ilaç ve benzeri şeylerin orucu bozacağı
konusunda İslam bilginleri arasında görüş birliği
vardır. Bu yüzden, ağızdan alınacak hap, şurup,
pastil vb. ilaçlar orucu bozar.
Aşı ve iğnenin durumuna gelince; Ebû
Hanîfe (ö. 150/767)'ye göre karın boşluğuna veya beyne
kadar ulaşan derin yaralara sürülen ilaçlar karın
boşluğuna veya beyne ulaşırsa oruç bozulur ve kazayı
gerektirir. Buna göre; aşı veya iğne yoluyla deri
altına, adaleye veya damara zerkedilen ilaç orucu bozar. Çünkü
bu yolla alınan ilaç, serum veya aşı tam içeriye akıtılmış
ve bütün vücûda yayılmış olur. Ayrıca oruçlunun
iradesiyle tatbik edilmiş ve vücûdun salahına elverişli
bulunmuştur. İlacın bu şekilde içeriye girmesi,
suyun mesamattan içeriye nüfuz etmesi kabilinden değildir. Bu
duruma göre aşı ve iğneyi zaruret bulunmayınca
iftardan sonra yapmak ihtiyata daha uygundur.
İmam Muhammed (ö. 189/805) ve imam Ebû Yusuf
(ö. 182/798)'a göre, birşey normal yollardan içeriye girmedikçe
oruç bozulmaz. Çünkü oruç; "normal bir yoldan, ağız
veya burun gibi bir uzuvdan içeriye bir şey götürmemek suretiyle
kendini tutmak" şeklinde tarif edilir. Bu konuda yaraya konan
bir ilacın karına veya beyne ulaşmasına itibar
edilmez. Çünkü bu nüfuz etme normal bir yolla olmamıştır.
Buna göre, aşı ve iğnenin de orucu bozmaması gerekir.
Eskiden fetvahanede ve 1948 yılında el-Ezher Üniversitesi'nin
fetva komisyonunda "Tabiî delikler dışında bir yerden
içeriye giren şey orucu bozmaz" şeklinde fetva
verilmiştir. (el-Kasanî, Bedayiu's-Sanayi', II, 94-102; İbnü'l-Hümam,
Fethu'l-Kadîr, II, 64-77; İbn Abidîn, Reddü'l-Muhtar, II,132-153;
Terc. A. Davudoğlu, İstanbul 1985, IV, 294 vd.; Ahmed
eş-Şirbasî, Yes'elûneke fî'd-Dîn ve'l-Hayat, I, s.144-145;
Bilmen, Büyük İslam İlmihali, İstanbul 1985, s. 292-293;
Hayrettin Karaman, Günün Meseleleri, İstanbul 1982, I, s. 502, II,
s. 32)
Günümüzde, müctehid imamlar devrinde bulunmayan ve
açlığı, susuzluğu giderecek ya da oruca
karşı vücuda direnç kazandıracak hap, iğne, serum vb.
nin kullanılması oruç ibadetini amacından
uzaklaştırabilir. Çünkü birçok ilaçların tableti
yerine ayrıca iğnesi olabilmektedir. Tablet şeklini
ağızdan alanın orucu bozulurken, aynı ilacın
şırınga ile adaleye zerkedilmesi halinde orucun bozulmaması
bir çelişki meydana getirebilir. Bu yüzden gündüz ilaç almak
zorunda olan hastaların orucu kazaya bırakması, durumu
hafif olanların ise iğneyi iftardan sonra yaptırması
ihtiyata daha uygun olsa gerektir.
Hamdi DÖNDÜREN
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.