Dall

Doğru yoldan ayrılan, yolunu şaşıran, sapıtan kimse.

Dalalet, hidayetin zıddıdır. Doğru yoldan kasten veya unutarak, az veya çok ayrılmaya dalalet denir. Dalalet bazen gafletten meydana gelir. Bunu şaşkınlık takip eder. Neticede insan yolunu kaybeder. Bu bakımdan; gaflet, hayret, helak ve kaybolma manalarına da gelir. Aslında dalalet; görülen ve maddi olan yoldan sapmaktır. Daha sonra din ve akıl konusunda sapmak manasında kullanılmıştır. Biz, dalalet deyince daha ziyade dinde sapıklığı kastetmiş oluyoruz. (Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, I, 35)

Kelam ilminde "fırak-ı dalle" yani sapık fırkalar denince îtikadî yönden sapma gösteren mezhepler kastedilmiş olur. Meydana gelen ufak bir hata ve uyarılmaya da dalalet dendiği için Kur'an-ı Kerim'de bu vasıf peygamberlere de nisbet edilmiştir. Mesela: (Yusûf,12/8, 95) ayetinde peygamberlere nisbet edilen dalaletle, başkalarına nisbet edilen dalalet arasında çok büyük fark vardır. (Ragıp, Müfredat, 298-299) Fatiha sûresinin son ayetinde geçen dallîn (sapıklar)'den maksat, hristiyanlardır. Çünkü onlar Allah'ın kulu ve peygamberi ölen Hz. İsa için "Allah'ın oğlu" demişler, ayrıca bir olan Allah'ı haşa üçe çıkararak, doğru yoldan sapmışlardır.

Ali Rıza TEMEL

Kategori: İslam Ansiklopedisi |

Etiket: Dall

Kaynak: http://samil.ihya.org/ansiklopedi/ans-365.html

vuhuv.com.tr

Önemli Uyarı
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.