Latife
Latife
Hoşa giden, genellikle güldüren sözlerle
gerçek ya da kurgusal olaylara dayalı küçük hikaye ve fıkra.
Latifeler güzel bir espriyi, hoş bir şakayı, ince bir
eleştiriyi içerebildikleri gibi derin bir bilgeliği, evrensel
bir ahlak kuralını da yansıtabilirler. Bu nedenle latifeler
bir yönüyle eğlendirici, bir yönüyle de ahlakî, felsefî
edebiyat metinleridir. Latifeler yapısı gereği
rahatlıkla olumsuz anlamda bir eleştiriye, hiciv ve mizaha dönüşebilirler.
Bu durumda eğlendirici, öğretici olmaktan çok yıkıcı,
zararlı bir nitelik kazanırlar. Latifenin olumsuz bir nitelik
kazanması, "latife latif (güzel) gerek" geleneksel kuralıyla
önlenmeye çalışılmıştır.
İslam'a göre belli sınırlar içindeki
latife mübahtır. Ancak her mübah gibi aşırıya götürülmemesi,
haram alanına geçilmemesi temel kuraldır. Gereğinden fazla
ve aşırı olan latife çok gülmeye, kalbin kararmasına,
zamanı boşa geçirmeye, önemli görevlerden alıkoymaya
neden olması bakımından sakıncalıdır. Bu
nedenle Hz. Peygamber (s.a.s), çok gülmeye neden olan, kalbe sıkıntı
veren, Allah'ı anmaktan alıkoyan ya da insanların onurunu
yaralayarak kin ve düşmanlıklara yol açan, saygı ve
vakarı yok eden latifeleri yasaklamıştır.
Hz. Peygamber (s.a.s), yaptığı şaka
ve esprilerle mübah alanı içinde kalan latifenin en güzel
örneklerini vermiştir. Tirmizî'nin Enes b. Malik'ten rivayetine
göre Hz. Peygamber (s.a.s), kendisinden bir binek hayvanı isteyen
sahabiye, isteğini karşılayacağını bildirmek
amacıyla bir dişi deve yavrusu vereceğini söyler. Sözdeki
nükteyi anlamayan sahabinin dişi deve yavrusunun işine
yaramayacağını bildirmesi üzerine "Dişi deveden
doğmayan bir deve var mıdır" buyurarak sözünü açıklama
gereği duyar. Yine Enes b. Malik'in anlattığına göre
yaşlı bir kadın Hz. Peygamber (s.a.s)'den Cennet'e girmesi
için dua etmesini ister. Hz. Peygamber (s.a.s), hiçbir yaşlı
kadının Cennet'e giremeyeceğini söyler. Kadının
bu cevaba üzülmesi üzerine Hz. Peygamber (s.a.s), yaşlı
kadınların Cennet'e genç kız olarak gireceklerini
bildirerek gerçeği açıklar.
Latifeler, eski İslam toplumlarının kültür
ve edebiyat hayatında önemli bir yer tutardı. Daha çok gerçek
olaylara dayanan ahlakî ve felsefî latifeler en güzel öğretici
edebiyat ürünlerini oluştururdu. Bu tür latifeler genellikle
Nevadir ya da Letaif adı altında derlenerek
kitaplaştırılır, halka sunulurdu. Nasreddin
Hocanın günümüze kadar canlılığını
koruyan latifeleri, bu türün en güzel ve dünyaca ünlü
örnekleridir.
Ahmet ÖZALP
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.