Patrik-patrikhane
Patrik-patrikhane
Yunanca "patrikhis"den gelen,
ortodoksların ve bazı doğu kiliselerinin ruhani başkan
(lider)larına verilen ad. Bir başka tarifle, büyük ve en
önemli şehirlerin, otosefal (kendi kendini idare etme hakkına
sahip) kiliselerin ruhani reis (başkan)leri (A Dictionery of
Religion and Ethies, London 1921, 327, "patriarch" md.;
Annemarie Schimmel, Dinler Tarihine Giriş, Ankara 1955, 244;
M.Z.Canan, Ansiklopedik Din ve İnanç Sözlüğü, İstanbul
1983, 180; Duden Zexikon, (Mannheim), Band, 3, 3. Auflage 1729, "patriarch"
md.; The Ortodox Church, London 1964, 290).
Bu ünvan, önceleri Batı kiliseleri için de
kullanılmakla beraber, daha sonra ve günümüzde Ortodoks
Kilise'sinin başı olan dini lidere has bir durumda
bulunmaktadır.
Gregor Nyssen gibi, Gregory Naziarzen'in
yanlarında da "patrik" kelimesi, eski Hristiyan
kiliselerinin bütün piskoposları için kullanılmıştır.
Montanist'ler arasında "patrik" adım alan bir din
adamı grubunun bulunduğu bilinmektedir. Bununla beraber resmi
bir görev ünvanı olarak bu lakap ilk defa Kadıköy
Konsili'nde kullanılmıştır. Kilise tarihçisi
Sokrates, bu ünvanın kullanılışından bahseder.
Boranius'un başını çektiği bazı Roma
asıllı tarihçiler bu müessesenin, Havarî Peter (Pecrus)'e
kadar uzandığını ileri sürerler. (J. Gardner, Foiths
of the Word, New York t.y., II, 630).
Patriklik, piskoposların büyük şehirlerde
yoğunlaşmasının sonucu olarak, şehrin dinî
idaresinin temini için, piskoposlar arasından seçilmiş olan idarecinin
unvanıdır. Bu sistem, 3'üncü yy.da gelmiştir. Biri
Batı'da Roma-, diğerleri Doğu'da Kudüs, Antakya,
İskenderiye ve İstanbul'da olmak üzere beş patriklik
vardır. Bunlardan üçü-Roma, Antakya ve İskenderiye-,
İznik Konsili (M. 325) döneminde mevcuttu. İstanbul
Patrikliği o zaman var idiyse de, buranın Doğu'nun
diğer patrikliklerinden üstün kabul edilişi, 381'de toplanan
ikinci ökümenik (genel) konsil'de olmuştur. Bu tarihte
İstanbul patriği, Roma'dakinden hemen sonra gelmiştir (DRE,
327). Kadıköy konsilinden (M. 451) sonra İstanbul
metropolitan'ı, Trakya, Pontus ve Küçük Asya kiliselerinin
yetkilisi yapıldı ve patriklik olarak tanındı.
Topraklarının geniş oluşu açısından en büyük
patriklik İskenderiyede olmakla beraber, İstanbul
Patrikliği hem kilise, hem de nüfuz bakımından daha
üstün idi (FW, 630). Kudüs patrikliği, şehrin önemi
sayesinde sonraları önem kazanmışsa da, tesir sahası
küçük olmuştur (DRE, 327).
İstanbul'daki, en son yerleştiği semt
olan "Fener"in adıyla "Fener Rum Ortodoks Patrikhanesi"
diye anılan patrikliğin, günümüzde (1991) yaklaşık
üç bin mensubu bulunmaktadır.
Patrikhane. Patrikhane, birleşik isim olup, "patrik"
ve (Farsça) "hane"den meydana gelmiştir. Patriğin
makamına dendiği gibi, hristiyanların dinî ve resmi işlerini
yürüten Ortodoks Kiliseleri Başkanlığı'na verilen ad
(M. Larousse, IX, 941, "Patrikhane'' md.).
M. Süreyya ŞAHİN
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.