Ruhu'l-kudüs

Mukaddes ruh, vahiy meleği Ruhul-Kudüs, "ruh" ve "kudüs" kelimelerinin birleşmesinden meydana gelmiştir. Bu kelimelerin ikisi de Arapçadır. "Ruh"; hayat, idrak ve hareketin kaynağı, maddenin tanı mukabili, manevi varlık, vahiy, Allah kelamı, Kur'an-ı Kerim, kuvvet, vahiy meleği, Cebrail, his, duygu ve benzeri manalar işin kullanılır (Raşid el-İsfahanî, el-Müfredat) Garibil-Kur'an, Mısır 1961, "ruh" md.).

Bununla beraber, ruh'un gerçek manasını Allah'tan başka kimse bilmez. Çünkü bu husus, Yüce Allah tarafından şöyle haber verilmiştir:

"Sana ruhtan sorarlar. De ki: Ruh, Rabb'imin emrindendir. Size ilimden pek az bir şey verilmiştir" (el-İsra, 17/85).

"Kudüs" kelimesinin aslı ise, "kuds"dür ve mukaddes, mübarek, her türlü fenalıktan arınma demektir. Bu iki kelimenin birleşmesinden meydana gelen "ruhul-kudüs", herhangi bir şaibe ile lekelenme ihtimali olmayan, mukaddes ve temiz ruh, vahiy meleği, Cebrail demektir (Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, V, 3125).

Ruh kelimesi Kur'an'da birkaç yerde geçmekte ve değişik manalara gelmektedir. Ruhu'l-Kudüs ise, yalnız dört yerde geçmektedir. Bulunduğu ayetlerdeki manası hakkında alimlerin farklı yorumları olmuştur. Ancak çoğunluğun kanaatına göre, vahiy meleği olan Cebrail demektir. Ruhul-Kudüs kelimesinin geçtiği ayetlerden birinin meali şöyledir:

"Andolsun, Musa'ya Kitabı verdik, arkasından peygamberler gönderdik. Meryem oğlu İsaya da açık deliller verdik ve O'nu Ruhu'l-Kudüs (Cebrail) ile destekledik " (el-Bakara, 2/87).

Alimlerin bu ayette geçen Ruhul-Kudüs hakkındaki değişik görüşlerini şöyle sıralayabiliriz:

1- Ruhul-Kudüs, Yüce Allah'ın isimlerinden biridir.

2- Mukaddes kitap olan Kur'an ve diğer bir görüşe göre İncil demektir.

3- Ruhul-Kudüs, Allah'ın ruhu demektir.

4- Vahiy meleği olan Cebrail demektir. Alimlerin ekseriyeti bu görüştedir. Çeşitli hadislerde ve şairlerin şiirlerinde de, bu manada kullanılmıştır (et-Taberî, Camiu'l-Beyan, Mısır 1954, I, 404 vd.; el-Kurtubî, el-Camiu li Ahkamil-Kur'an, Mısır 1967, II, 24; er-Razî, et-Tefsirul-Kebir, III, 177).

Bu görüşü benimseyen alimlere göre, aşağıdaki ayetlerde geçen Ruhul-Kudüs de Cebrail demektir:

"İşte biz, o elçilerden kimini kiminden üstün kıldık. Allah onlardan kimiyle konuştu, kimini de derecelerle yükseltti. Meryem oğlu İsaya da açık deliller verdik ve O'nu Ruhul-Kudüs (Cebrail) ile destekledik " (el-Bakara, 2/253);

"Allah demişti ki: Ey Meyrem oğlu İsa, sana ve annene olan nimetimi hatırla, hani seni Ruhul-Kudüs (Cebrail) ile desteklemiştim" (el-Maide, 5/ 110);

"De ki: İnsanları sağlamlaştırmak ve müslümanlara yol gösterici ve müjde olmak üzere onu, Ruhul-Kudüs (Cebrail), Rabb'inden hak (ve hikmet) gereğine indirdi" (en-Nahl, 16/102).

Ruhul-Emin de, Ruhul-Kudüs ile eş anlamlıdır Yani o da Cebrail demektir. Kur'an'da yalnız bir yerde geçmektedir:

"Onu, er-Ruhu'l-Emin (güvenilir ruh, yani Cebrail) indirdi" (eş-Şuara, 26/ 193).

Şair Hassan'ın naklettiğine göre, Hz. Muhammed (s.a.s) onun için dua etmiş ve duasında "Ya Rabbi, Hassan'ı Ruhul-Kudüs ile takviye et" demiştir. Hassan bunu söylerken, Ebu Hüreyre'yi de şahit olarak göstermiştir (Buharî, Salat, 68; Müslim, Fedailu's-Sahabe, 151, 152; Neseî, Mesacid, 24. Ayrıca bk. Cebrail mad.).

Nureddin TURGAY

Kategori: İslam Ansiklopedisi |

Etiket: Ruhu'l-kudüs

Kaynak: http://samil.ihya.org/ansiklopedi/ruhu-l-kudus.html

vuhuv.com.tr

Önemli Uyarı
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.