Sevab
Sevab
İyi bir davranışa karşı Allah
tarafından verilecek mükafat; Allah'ın rızasına
uygun ve ahiret mükafatına layık iyi iş. İslam
dinine uygun olarak girişilen iyi davranışlara
karşı Allah'tan umulan mükafatların tamamını
dile getiren "sevab"ın karşıtı olarak
dilimizde günah ve azap kelimeleri kullanılmaktadır.
İslam terminolojisinde, kulların farz olan
ibadetleri yerine getirdikleri takdirde sevap kazanacakları açıklanmakla
beraber; bu terim daha çok, dinî görev olmayan ve kulların
kendiliklerinden yaptıkları iyiliklerin Allah tarafından
verilecek mükafatlarını ifade etmektedir. Kur'an-ı Kerim
azap ve sevabın sonsuz olduğunu, "Her kim kötülük eder
de onun kötülüğü kendisini çepeçevre kuşatırsa
işte o kimseler cehennemliktir. Onlar orada devamlı
kalırlar"; "İman edip yararlı iş yapanlara
gelince, onlar da cennetliktirler. Onlar orada devamlı
kalacaklar" (el-Bakara, 2/81-82) ayetleriyle açıklamıştır.
Kur'an-ı Kerim, dünyada işlenen iyi-kötü,
az-çok bütün amellerin karşılığının
ahirette mutlak surette görüleceğini, bu dünyaya imtihan için
geldiğimizi bir çok ayetinde vurgulamıştır
(el-Bakara, 2/155). İslam'a göre insanın ahiretteki durumu
sevap ve azabının çokluğuna göre değerlendirilecektir.
Sevabı çok olanlar Cennet'e, az olanlar da belirli bir süre
Cehennem'e gideceklerdir. Kur'an açısından sevap olarak
tanımlanan ameller, "amel-i salih" diye
nitelendirilmiştir. Kur'an birçok ayetiyle insanları iman
etmeğe ve günahlardan sakınarak sevap kazanmağa çağırmıştır
(el-Bakara, 2/103). Bir başka Kur'an ayetiyle, dileyene dünya
menfaati, dileyene de ahiret sevabının verileceği müjdelenmiştir
(Alû İmran, 3/145). Kur'an'da sevap
karşılığında mükafat terimi de geçmektedir.
Nitekim, Kim dünya mükafatını isterse bilsin ki dünyanın
da ahiretin de mükafatı Allah'ın nezdindedir. Allah
hakkıyla işitici, kemaliyle görücüdür" (en-Nisa,
4/134). ayetinde sevap bu manada kullanılmıştır. el-Maide,
5/85 ayeti de aynı espri içinde değerlendirilmelidir. Bir
başka ayette el-Kehf, 18/46 mal ve oğulların bu dünya
hayatı için bir zinet olduğu, baki kalacak güzel amellerin ise
Allah katında sevapça daha hayırlı olduğu açıklanmış,
aynı mana Meryem, 19/76 ayetiyle de vurgulanmıştır. Güzel
ameller işleyen kişi razı olacağı bir hayat,
hoşnut bir geçim ve yaşayış içinde bulunacaktır.
Sevap ve günah terimleri bütün dinlerde, özellikle
İslam'dan önceki Musevilik ve Hıristiyanlıkta da
mevcuttur. İçerik ve kapsam farklı olmakla beraber, bu iki
dinde de sevap, Allah'ın hoşnutluğunu kazanmak ve insanlara
yararlı olmak için girişilen her türlü iyi davranışları
ifade için kullanılmaktadır. Kitab-ı Mukaddes'in genel
esprisi, insanları sevaba teşvik ederek günahlardan sakındırmaktır.
İslam'ın zina, hırsızlık, haksız yere adam
öldürme gibi haram ve günah saydığı hususlar, tahriften
korunabilmiş Tevrat ve İncil metinlerinde de haram ve günah
olarak kabul edilmiştir. Aynı şekilde İslam'ın
sevap saydığı davranışlar, Musevilik ve
Hıristiyanlıkta da sevap olarak nitelendirilmiştir.
Kur'an-ı Kerim dikkatle incelendiğinde insanları kötülüklerden
uzaklaşmaya, hayır ve sevaba vesile olacak iş ve
davranışlara yönelmeye teşvik eden bir çok ayet
görülür. Bir müslüman öncelikle şunu bilmelidir; "Herkes
bu dünyada yaptığının
karşılığını ahirette muhakkak surette
görecektir" (el-Bakara, 2/281).
Sevap sadece ahirete hazırlık gayesiyle
girişilecek iyi faaliyetler bütünü değildir. Onun, dünya
hayatını da ilgilendiren bir çok yönü vardır. Çevremize
karşı göstereceğimiz iyi davranışlar buna vesile
olur ve bize sevap kazandırır. Çünkü bir müslüman inanır
ki; "Dünya sevabı da, ahiret sevabı da Allah'ın
yanındadır" (en-Nisa, 4/134). Sevap kazanmanın en güzel
yollarından biri, yapılan bütün işlerde Allah
rızasını kazanmak, Kur'an diliyle, " Allah'a güzel
bir ödünç vermektir" (el-Bakara, 2/245; et-Tegabün, 64/17).
Nice insanlar vardır ki, yaptıkları
hayırları gizler ve başkalarına göstermeden yardımlarını
onlara ulaştırırlar. Bu güzide insanlar hakkında
Cenab-ı Hakk, Mallarını gece ve gündüz, açık-gizli
hayra sarfedenlerin mükafatları Allah katındadır. Onlar için
ne bir korku, ne de üzülme vardır" (el-Bakara, 2/274) buyurur.
İslam dini insanları daima iyilik yapma
yolunda yardımlaşmaya, kötülük yolunda ise bundan uzak
kalmaya çağırmıştır (el-Maide, 5/2). Bu dünya
hayatında müslümanın görevi Rabbinin huzuruna günahla değil,
sevapla çıkmak olmalıdır; "Şurası muhakkak
ki, kim Rabbine günahkar olarak varırsa Cehennem sırf onun içindir.
O ise orada ne ölür, ne de dirilir" (Taha, 20/74). Sevap
konusunda bir noktaya iyi dikkat etmek gerekir: Bu dünya hayatında
kişilerin aklî ve bedenî kuvvetleri yerinde iken hayır ve
iyilik yapmaları, sevaba vesile olacak faaliyetleri bizzat yürütmeleri
gerekir. Yoksa ölüm gelip çattığı zaman dövünmenin bir
faydası olmayacaktır. Nitekim; "Herhangi birinize ölüm
gelip de; "Rabbim! Beni yakın bir süreye kadar geciktirsen de
sadaka verip iyilerden olsam!"demesinden önce size verdiğimiz
rızıktan harcayın" (el-Münafıkûn, 63/10)
ayeti, durumu böyle olanların halini gayet güzel bir şekilde
açıklamaktadır.
İslam açısından sevap, müslümanlar
arasında dayanışma ve sevgi bağlarının
kuvvetlenmesini sağlayan güzel bir davranıştır. Sevap
duygusu ve sevap işleme aşkı, Allah ile kulların
birbirlerine bağlanmasını sağlayan en güzel bir
köprüdür. Bu bakımdan dilimizde, "sevaba girmek",
"sevap işlemek" ve "sevap kazanmak" vb. deyimler
hayır işleri ve hayırlı teşebbüslerde daima hatırımıza
ilk gelen cümleler olmuştur.
İslam'a göre sevap kavramını iki ana
grupta toplamak mümkündür: 1. Kullar için sevap, 2. Allah için sevap.
Ancak kullar ve Allah için olan sevapların kesin hududunu çizmek de
kolay değildir. Daha umumi bir açıdan İslam'a göre sevabı,
dinin kesinlikle vazife saydığı faaliyetler
dışında kalan ve insanın kendi arzusuyla
yaptığı fiiller diye tarif etmek mümkündür.
Osman CİLACI
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.