Suizan
Suizan
Kötü zann, fena tahmin, şüphe "Sû"
"fenalık, kötülük" demektir.
"Sû-i hareket (kötü davranış)",
"sûi ahlak (kötü ahlak)", "sû-i niyet (kötü niyet)"
vb. gibi, "sû-izan" da, "kötü zan" anlamındadır.
"Sû" kelimesi, verilen örnekler ve benzerlerinde, daima,
"sıfat" anlamını ifade eder.
"Zan" kelimesi ise, "sanma; farz ve
tahmin etme; ihtimale göre hükmetme" demek olduğu gibi,
"şek, şüphe, tereddüd, vehim, hayal" gibi anlamlara
da gelir.
"Sû-i zann"ın zıddı (karşıtı),
"Hüsnüzan * (hüsn-i zan)"dır. "Hüsn", "güzellik,
iyilik, hoşluk, olgunluk, mükemmellik" demektir. "Hüsn-i
ahlak (iyi - güzel ahlak)", "hüsn-i hat (güzel yazı)",
"hüsn-i niyet (iyi niyet)"... gibi, "hüsn-i zan"da,
"iyi-güzel zan; bir kimse veya bir olayın iyiliği
hakkında vicdanî kanaat" demektir.
Görüldüğü gibi, iki türlü "zan"
vardır. Zan, "tahmin" ve "ihtimal''e dayandığına
göre, bu konuda alınacak tavır ne olmalıdır. Kur'an
ve Hadis, bu hususla ilgili davranışın nasıl
olması gerektiğine açıklık getirmektedir: Kur'an-ı
Kerim'de: "Ey inanan (mü'min)ler! Zannın bir çoğundan kaçının.
Çünkü bazı zan (vardır ki) günahtır... "
buyurulmuştur (el-Hucurat, 49/12). Ayette, "zanların birçoğundan
kaçınınız" denilmekte; sebep olarak da, "bazılarının
günah olduğu ifade edilmektedir. Demek ki, zannın hepsi günah
değildir; hatta Allah'a ve mü'min (inanan)lere hüsn-i zanda
bulunmak gereklidir. Nûr Süresi'nde: "Onu işittiğiniz
vakit erkek mü'minlerle kadın mü'minlerin, kendi vicdanları (önünde)
iyi bir zann'da bulunup da..." buyurulduğu gibi (en-Nûr,
24/12), bir Kudsî Hadis'de de:
"Ben, kulumun, bana zannı gibiyim " diye
varid olmuştur. Hz. Peygamber (s.a.s) de: "Her biriniz, Allah'a,
hüsnüzan ederek ölsün"buyurmuş ve bir başka hadisinde
de: "Hüznüzan, imandandır" demiştir.
Keşşaf ve benzeri büyük Kur'an
müfessirleri, "doğruyu ve yanlışı, açık
belirtileriyle seçmeden, iyice gözleyip düşünmeden zanda
bulunulmamasını" önemle tavsiye etmekte, "açıkta
bir sebebi ve doğru belirtisi bulunmayan zannın haram olduğunu,
kaçınılması gerektiğini" belirtmektedirler.
İhtimal üzerine hüküm olan zanlar, gerçeğe
uymadığından, başkasına bühtan ve iftira olacağından,
zanda bulunanı vebal altına sokacaktır.
Bütün bunlardan, zan konusunda çok dikkatli olmak
gerektiği ve "Sû-i zann"ın ise, kesinlikle yasak
olduğu, açıkça anlaşılmaktadır. Sû-i zann'ın
haram olmayanı, yalnızca fısk ve fucûr (günahkarlık)
ile tanınan kimselere karşı yapılanıdır.
Durumu kesin olarak bilinmeyen birine hüsnüzan gerekmese bile, Sû-i zan
da caiz değildir.
Sû-i zan'dan kaynaklanan "tecessüs" hakkında
da, daha önce verilen Hucurat Süresi'ndeki ayette, "tecessüs de
etmeyin" buyurulmaktadır. Tecessüs, "Onun-bunun durumlarını
araştırmak, eksik (kusur)lerini öğrenme
isteği"dir. Allah tarafından yasaklanan bu
davranışla ilgili olarak Hz. Peygamber (s.a.s)'de:
"Müslümanların eksiklerini,
ayıplarını araştırmayın. Zira herkim müslümanların
ayıplarını araştırırsa, Allah Teala'da
onun ayıb (kusur)ını takip eder, nihayet evinin içinde
bile onu rezil ve rüsvay eder" buyurmuştur (Elmalılı
Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, İstanbul 1960, VI,
4471-4473; Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali,
İstanbul 1957, 633-634).
M. Süreyya ŞAHİN
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.