Ibda
ıbda
Örnek almadan veya bir başkasına uymadan
yeni bir şey yapmak. Allahu Teala hakkında
kullanıldığında, alet, madde zaman ve mekan söz
konusu olmadan vücut vermek anlamına gelir ve bu şekilde ancak
Allah için kullanılır.
"Bedîu's-Semavati ve'l-arz" (el-Bakara,
2,117) ayetinde olduğu gibi, mübdi', yani gökleri ve yeri örneksiz,
aletsiz, herhangi bir zaman ve mekanla sınırlı olmadan
icat eden, varlık alanına çıkaran anlamındadır.
Bu kullanılış Kur'an'da iki ayette geçer (bk. El-En'am,
6/101). Bid' ise, hem fail (işi yapan) hem de mef'ul (iş
üzerinde yapılan) olarak kullanılır: "Ben 'bid'an
mine'r-rusul' (yeni gönderilmiş veya risaleti ilk başlatan)
değilim de" (el-Ahkaf, 46/9) ayetinde olduğu gibi.
İslam literatüründe ibda' kelimesiyle ilgili
en önemli kavramlardan birisi de 'bid'at' tır Ayet-i Kerime'de
şu şekilde kullanılmıştır: "(Hristiyanlar)
ruhbaniyeti emredilmediği halde) kendileri ortaya çıkardı"
(el-Hadid, 57/27).
Esasen, bir başkasını örnek almadan bir
iş yapabilmek ve icat kabiliyetine sahip olmak, kuşkusuz
yerilecek bir şey değildir. Fakat insanın
insanlığı, kendine has fıtratı, duygu ve ihtiyaçları,
yapısı, çevresini saran kainat ve başka insanlarla bir
arada ve tabiî çevrede yaşamak gibi pek çok ferdî ve sosyal
özellikleri ilk insandan bu yana değişiklik göstermediğinden,
ayrıca her insanın dünyadaki görevi ve temel insanî
fonksiyonu aynı olduğundan, insan ve insan toplumları için
değişmez yasaların ve prensiplerin varlığı
kaçınılmazdır. Bu yüzden iman, ibadetin ve muamelatın
özüne ve ahlaka mütealik dini prensipler ilk insandan bu yana değişmemiş
ve her peygamber daima İslam'ı, Allah'ın insanlar için
seçip razı olduğu dini tebliğ etmiştir. Bu dinin
nasıl yaşanacağını bizzat hayatları sonra sözleri
ve ayrıca sahabelerinden görüp de dinin özüne uygun düştüğü
için tasvip anlamında ses çıkarmadıkları bazı
davranışlar ile ilgili takrirleriyle rasûller göstere gelmişlerdir.
İslam son olarak son nebi, son rasul Hz. Muhammed Mustafa (s.a.s)
tarafından Kıyamete kadar geçerli olmak ve değiştirilmemek
üzere gönderilmiş ve kemale erdirilmiştir. Resulullah (s.a.s),
Kur'an ve Sünnetinden (sözleri, davranışları ve
takrirleri) oluşan temel prensipleriyle İslam'ı
yaşamış, uygulamış ve gelecek nesillere
bırakmıştır. Bu bakımdan, onun iman ile ilgili
esaslarında en ufak bir değişikliğe gitmek, küfrü
gerektiren bir ibda hareketidir, yani kişiyi kafir yapacak bir
bid'attır. İkinci olarak onun sünnetinin İslam'ın
temel prensiplerine, temel hükümlerine, ibadetlerine ruhuna ve hatta
şekline ait olan kısmı farz veya vacipler içinde olup,
asla değişim, yani bid'at kabul etmez. Sünnetin bir kısmı
nafile türündendir. Bunlar da; ibadete ait olanlarla, edeplere ait
olanlar olmak üzere ikiye ayrılır. İbadetle ilgili olanlar
yine kesinlikle değiştirilemez. Edepler kısmına ait
olanlar ise, örf ve adette ve beşerî muamelelerde Resulullah'a
uymak; sözgelimi onun gibi konuşmak, onun gibi yiyip içmek ve
yatmak gibi adet ve hareketlerdir ki, bunlara uymamak bid'at olmamakla
birlikte, uymaya çalışmak kişinin adetini ve her
hareketini ibadete çevirir. İslam'ın prensipleriyle ilgili bir
takım sünnetler vardır ki, bunlar toplumun hukuku türünden
cemiyete ait bir ubudiyet hükmündedir. Efendimiz (s.a.s), her bid'atın
delalet olduğunu her delaletin de ateşe girmeye vesile
olacağını ve dinde bid'at çıkaranların, o bidati
işleyenlerin de günahlarını yükleneceklerini ifade
buyurmuşlardır (bk. Müslim, Cumu'a, 43; Ebu Davud, Sünne, 5).
Ali ÜNAL
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.