Zebur
Zebur
Allah tarafından Hz. Davud (a.s)'a gönderilen
Mezmurlar ve Mezamir adı ile de anılan mukaddes kitap. Lügatte
Mezmur, "Kavalla söylenen ilahî, Hz. Davud'a inen Zebur'un
sûrelerinin her biri" anlamlarına gelir. Mezmur
"yazılmış" manasına gelen kitap
anlamındadır. Büyük bilgin Zeccac, Zebur'un "Hikmetli
kitap" manasına geldiğini; Alu İmran, 3/184
ayetindeki "Zebûr" kelimesinin "menetmek" manasına
gelen "Zebr" kökünden olduğunu açıklamıştır.
Kitap da halkın hilafına olan hususlardan meneden şeyleri
bildirdiği için Zebûr diye adlandırılmıştır
(Fahreddin er-Razi, Mefatihu'l-Gayb, Ankara, 1990, VIII, 417).
İlahî kitapların ikincisi olan Zebur, Kur'an-ı
Kerîm'in üç ayrı ayetinde en-Nisa, 4/163; el-İsra,17/55;
el-Enbiya, 21/105 geçmektedir. Allah Teala şöyle buyurmaktadır:
"Nûh'a, O'ndan sonraki peygamberlere vahy ettiğimiz ve
İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, İsa ya,
Eyyub'a, Yunus'a, Harun'a ve Süleyman'a vahy eylediğimiz ve Davüd'a
Zebur verdiğimiz gibi (Habibim) şüphesiz sana da vahy ettik
biz" (en-Nisa, 4/163); "Rabbin göklerde ve yerde olanları
en iyi bilendir. Andolsun ki, biz peygamberlerin kimini kiminden üstün kılmışızdır.
Davûd'a da Zebur verdik" (el-İsra, 17/55); son olarak
el-Enbiya, 21/105 ayetinde de Cenab-ı Hak: Andolsun, Tevrat'tan
sonra Zebur'da da yazmışızdır ki, arza ancak salih
kullarım mirasçı olur" (el-Enbiya, 21/105)
buyurmaktadır.
Bu ayet meallerinden ilk ikisi, dört ilahî
kitaptan biri olan Zebur'un Hz. Davud (a.s)'a verildiğini açıklamakta,
üçüncü ayet de Zebur'un Tevrat'tan sonra nazil olduğunu, yeryüzüne
ancak salih kişilerin mirasçı olacaklarını
bildirmektedir. Ayrıca Hz. Peygamber (s.a.s) de bir hadis-i
şeriflerinde, ehl-i kitaptan bir fırkanın Zebur
okuduklarını beyan buyurmuşlardır (Buharî, Teyemmüm,
6).
İmanın şartlarından olan
"Allah'ın kitaplarına iman" ilkesi bir müslümanın,
diğer ilahî kitaplarla birlikte Zebur'a da inanmasını
gerekli kılar. Ancak yine İslam, bugün eldeki mevcut Zebur'un
tahrife uğradığını da özellikle belirtir.
Hz. Peygamber (s.a.s)'in Hz. Ebû Bekir'e öğrettiği
bir duada Zebur, Allah'ım! Peygamberin Muhammed... hürmetine...
Davud'a inen Zebur hürmetine..." şeklinde zikredilmektedir (el
Gazalî, İhya, çev. A. Serdaroğlu, İstanbul, 1974, I,
913).
Kitab-ı Mukaddes külliyatında ve Ahd-i Atik
bölümü içinde yer alan "Mezmurlar" diye zikredilen kitabın
içinde 150 Mezmur vardır. İlk Mezmur "Ne mutludur o adama
ki, kötülerin öğüdü ile yürümez ve günahkarların
yolunda durmaz" cümleleriyle başlamakta, 150. Mezmur da,
"Bütün nefes sahipleri Rabbe hamdetsin, Rabbe hamdedin"
sözleriyle son bulmaktadır (Kitab-t Mukaddes, Eski ve Yeni Ahit,
İstanbul, 1954)
Hz. Davud'a indirilmiş. olan Zebur'da genellikle,
O'nun Allah'a yakarışları ve ilahîleri yer almaktadır.
Zebur'un İbranice asıl metni manzumdur. Allah'ın
birliği (tevhid) temeline dayanan dinler döneminin ilk ilahî
kitaplarından olan Zebur, doğruluğu terkeden, ahlakî
kaideleri tanımayan, kötülük ve günah içinde yüzen Yahudi
kavmine Allah yolunu göstermek için nazil olmuştur. Bütün
bunlardan ayrı olarak Yahudilerin, "Tevrat'tan sonra kitap
gelmeyecektir" yolundaki iddiaları Zebur'un Hz. Davud'a
verilmesiyle nakzedilmiş bulunmaktadır (Elmalılı, Hak
Dini Kur'an Dili, İstanbul 1938, IV, 3081).
Günümüzde Zebur hemen bütün dünya dillerine
tercüme edilmiştir. Zebur'da geçen konular, daha sonraları
Batılı ressam, şair ve heykeltıraşlara ilham
kaynağı olmuş ve sanatkarların eserlerinde çeşitli
şekillerde işlenmiştir.
Bilindiği üzere Zebur'la müstakil bir
şeriat vazedilmemiş, Hz. Davud Hz. Musa'nın
şeriatı ile amel etmiştir. Hz. Davud sesinin güzelliği
ile de bilinmektedir. O, Mezmur denilen Zebur sûrelerini güzel sesi ile
okurdu. Nitekim kalın, gür, pek hoş ve tesirli sesler için
"Davûdî" tabiri kullanılır (M. Asım Köksal,
Peygamberler Tarihi, Ankara 1990, II, 179 vd.). Kur'an-ı Kerîm'in
birçok ayetinde de (el-Bakara, 2/251; el-Maide, 5/78; el-En'am, 6/84;
el-Enbiya, 21/78, 79; en-Neml, 27/15, 16; es-Sebe, 34/10-13; es-Sa'd,
38/17) çeşitli vesilelerle Hz. Davud'un adı geçmektedir.
Zebur önceleri İbranca idi ve İbranî-Aramî
alfabesiyle yazılmıştı. Hristiyanlığın
yayılmasından sonra da Latinceye çevrilmiştir. Ancak günümüzde
orijinal bir Zebur nüshasının mevcut olduğunu söylemek
mümkün değildir. Bugün yeryüzünde Zebur'a tabi bir millet
bulunmamakla beraber, gerek yahudiler, gerek hristiyanlar ibadet ve
ayinlerinde dua niyetiyle Zebur'dan parçalar okumaktadırlar.
Özellikle hristiyanların pazar ayinlerinde Mezmur'dan seçilmiş
parçalar okumayı ihmal etmedikleri bilinen bir husustur.
Osman CİLACI
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.