Takdis
Takdis
Kutsal sayma, kutsallaştırma, temizleme veya
kutsallığı verme yöntemi; insan veya eşyanın,
bir din adamı tarafından yapılan dua veya ayinle kutsallaştırılması,
saygı gösterme, yüceltme, Tanrı'ya şükretme.
Takdisin iki çeşidi vardır: İnsan
takdisi, eşya takdisi.
1- İnsan takdisi:
a- Eski Ahid'de Takdis: Eski Ahid'e göre insandan Tanrıya
yükselen ve Tanrıdan insana inen iki çeşit takdis vardır.
İnsandan Tanrıya yükselen takdis, çeşitli dua
şekillerinden ibarettir. Tanrından insana inen takdis ise, ilah
lütfün verilmesidir. Bu da ancak, Tanrı adına bir Peygamber
veya rahip tarafından bir çeşit büyü formülü gibi okunan
dua vasıtasıyla olur.
b- Yeni Ahid'de Takdis: Hristiyanlığa göre
takdis; Tanrının bağışladığı inayet,
piskopos veya rahibin vaftiz veya törenlerde haç işareti
yapmasıdır. Önemli ayinlerin ayrılmaz bir parçası
olarak bir şahsı veya cismi Tanrıya vakfetmek veya
Tanrından özel bir himaye istemek için yapılan dînî fiile
veya özel ve daha yüksek bir dînî göreve atamaya da takdis denir. Ayrıca
hristiyan kiliselerinde takdis; diyakos, papaz veya piskopos'a manevî
güç ve görevleri için gerekli yetkiyi vermek üzere yapılan
ayinler için kullanılan bir terimdir. Takdis ayininde piskopos ve
diğer yetkililer, takdis edilecek şahsın başı
üzerine ellerini koyarak bu işi yaparlar. Takdis yapma yetkisi papa,
papa adına piskopos veya yetkili rahibe aittir. Bir insanı
takdis etmek demek, onu manevî ve ahlak yönden olgunlaştırmak
veya ayinle daha yüksek bir göreve getirmek demektir.
2- Eşya takdisi:
Dînî törenlerde veya mabed hizmetlerinde papazlar,
piskoposlar veya hristiyanlar tarafından kullanılan zeytin
dalı, kül, su, tuz, ekmek, şarap, yağ, çeşitli
yiyecek maddeleri ve toprak ürünleri gibi bir takım cisimler papaz
veya piskoposlar tarafından takdis edilir. Bir yiyecek maddesi, bir
kap veya bir alet takdis edilmekle usûlen bir kenara konur veya özel
kullanım için ona kutsallık atfedilir.
Uzak Doğu dinlerinden Budizm'e göre takdis,
herhangi bir kişinin Sangha adı verilen rahipler cemaatine
kabul edilebilmesi için cemaat mensuplarının huzurunda
yapılan dînî tören ve adayın kendini manastır
hayatına adaması demektir. Ancak aday takdis sonucu cemaate
kabul edilmekle birlikte, rahiplere verilmiş olan hak ve yetkilere
sahip değildir. Onun ömrü boyunca bu cemaate bağlı kalma
zorunluluğu da yoktur.
Japonya'da da takdis, hem halk dininde hem de devlet
dini olan Şintoizm'de son derece önemli yere sahiptir. Bunlara göre
takdisin amacı kişiyi günahlarından arıtmak ve
kendisine yapılabilecek büyü vs. gibi kötülüklerden korumaktır.
Her törenden önce rahip sunağı ve törende kullanılacak
cisimleri yıldırımın sembolik bir temsili olan "kû"
(Sanskritçe "vacra") ile takdis eder. Sonra buhur çubuklarını
yakar ve dua formülleri okur. Takdis böylece son bulur (Brandon, S.G.F.A
Dictionary of Comparative Religion, London 1970; Mathews, Shailer-Smith,
Gerald Birney, A Dictionary of Religion and Ethics, London 1921; Meydan
Larousse, İstanbul 1981, XI, 849).
Ahmet GÜÇ
Sitemizde yer alan tüm içerikler internet ortamından toplanmış ve derlenmiştir. Yer alan bilginin doğruluğu garanti edilmemektedir. Yanlış bilgi için tarafımıza sorumluluk yüklenemez. Yanlış bilginin doğuracağı etkenlerden sitemiz ve yöneticileri sorumlu tutulamaz.