TİCANİYE-TİCANİLİK
H. 1200 M. 1785 yıllarında Afrika'nın kuzey batısında ortaya çıkan bir tarikat. Kurucusu; Ebu'l-Abbas Ahmed b. Muhammed el-Ticani'dir. Kurucusuna nisbetle bu adı almıştır.
Tarikatın kurucusu, tarikatının esaslarını bizzat Hz. Peygamberden rüyada değil uyanıkken aldığını söyler.
Tarikat mensuplarına "ahpab" denilir. Bunların kendi tarikatlarından çıkıp başka bir tarikata girmeleri kesinlikle yasaktır. Virdleri, sabah namazından kuşluk vaktine ve ikindi namazından yatsı namazına kadar olan vakitte yapılır. Bu vakitlerde yapılamayan virdler başka bir zamanda telafi edilir.
Büyük, küçük, kadın erkek, asi, itaatkar herkes tarikata girebilir.
Zikir esnasında Hz. Peygambere teveccüh edilir yani onun huzurunda gibi oturulur.
Tarikat mensuplarının zikir dışındaki bir görevleri de hükümete itaattir. Bu yüzden Cezayir'in Fransız işgalinde bulunduğu zamanlarda Fransızlarla iyi geçinmişlerdir.
Ticani tarikatının en yaygın olduğu yerler, kuzey ve batı Afrika'dır.
Şamil İA